contumacia
111GRACCHUS — I. GRACCHUS Dux Sabinorum, a Q. Cincinnato captus et triumpho reservatus. Plutarch. in Gracchis, Aur. Victor, de Vir. Ill. c. 57. 64. et 65. Liv. Ep. 41. Flor. l. 3. c. 16. Oros. l. 5. Valer. Max. l. 4. c. 6. etc. II. GRACCHUS Sempronius, tempore …
112INQUISITOR Gallinarum — in vett. Inscr. memoratur: quo nomine appellati sunt, extra ordinem in provincias delegati, qui de tributis ac vectigalibus cognoscerent. Maxime vero sic dicti reperivutur, ovi, a Franciae Regibus in provincias delegati, idem munus obibant, quod… …
113LEMNOS — ins. maris Aegaei, satis fertilis et plana, cum portubus aliquot: ubi Muctedar, Saracenotum Dux, classem amisit, A. C. 916. Zonar. in Hist. Calvis Chronol. etc. Thraciam a Sepr. ab Occasu Athon montem habens, fabuloso Vulcani casu nobilis est,… …
114NONIUS — I. NONIUS Senator Romanus, de quo ita Plin. l. 37. c. 6. ubi de Opalo gemma: Magnitudo nucem avellanam aequat, insigni apud nos historiâ. Siquidem exstat hodieque huius generis gemma, propter quam ab Antonio prosoriptus Nonius Senator est, filius …
115OPALUS — Graece Ὀπάλλιος, uti ex Orpheo discimus, quartum olim locum in gemmis obtinebat, post margaritas nempe, adamantes et smaragdos, teste Salmasiô ad Solin. p. 239. Παιδέρως eidem Orpheo, ob eximiam gratiam; quod nempe similis esset τερενόχροι παιδὶ …
116ORDALIUM — vox medii aevi, ab Or i. e. magnum, et dael, i. e. iudicium. Iudicum fuit ferri. aquae ignis, duelli, etc. in Germania, Anglia, Gallia, etc. frequens priscis temporibus: Duodecim igniti vomeres Ordalium apud Graecos fuerunt. Unde Ludovicus… …
117RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …
118TETRAO — apud Sueton. Calig. c. 22. Hostiae erant phoenicopteri, pavones, tetraones, Numidicae, Meleagrides, phasianae, quae generatim per singulos dies immolarentur, ubi de sacrificio, quod sibi ipsi fieri iussit, ut Deo, Caligula: Graece τετράων, notum… …
119contumace — con·tu·mà·ce agg. TS dir. 1. di imputato di un processo penale o di parte di un processo civile che si trovino in situazione di contumacia; anche s.m. e f. 2. BU lett., di chi è riluttante a sottomettersi; indocile, disobbediente, ribelle: essere …
120contumaciale — con·tu·ma·cià·le agg. 1. TS dir. di processo o giudizio che si svolge, o di sentenza che si emette, essendo l imputato o una delle parti in situazione di contumacia 2. TS med. adibito all isolamento sanitario: ospedale, centro, campo contumaciale …
