halda

  • 61dəst-paça — is. <fars.> köhn. Təlaşa düşmə, tələsmə, iztirab, çapalama. // Zərf mənasında. Təlaş içində, həyəcanlı bir halda, özünü itirmiş halda. Bu halda qalmaqaldan . . Hatəmxan ağa və Şahbaz bəy yatdıqları damda yuxudan oyanıb dəst paça, köynəkcək… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 62görmək — f. 1. Gözləri ilə qavramaq. Öz gözü ilə görmək. Evi görmək. Hadisəni öz gözümlə gördüm. – <Telli:> Vallah, xanım, elə görməmişdən ərə getmək lazımdır, yoxsa əvvəl görəndə daha sonra yaxşı olmur. Ü. H.. // Görmə qüvvəsinə malik olmaq. Gözüm… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 63halsızca — z. Halsız halda, bihal, üzgün halda, əldən düşmüş halda. Xədicə arxası üstə halsızca uzanıb tez tez nəfəsini çiyinlərilə alıb verirdi. S. H …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 64meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 65məyus — sif. və zərf <ər.> Ümidsiz, ümidini kəsmiş, ruhdan düşmüş; naümid; qəmli, qüssəli, bikef, pərişan, pərt. Məyus adam. Məyus oturmaq. – <Nemət> yorğun və məyus bir halda evə dönüb yatdı. Ç.. Uşaq fırtıqlı burnunu çəkib, məyus… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 66naümidcəsinə — z. Ümidsizcəsinə, ümidsiz halda, ümidini itirmiş halda, ruhdan düşmüş halda. Naümidcəsinə cavab verdi …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 67qalaq — is. Bir yerə qalanmış, üst üstə yığılmış, yığın halında olan şey; yığın, topa. Odun qalağı. Dərz qalağı. Qar qalağı. Torpaq, qum qalağı. – Məmmədəli əminin həyətinin aşağı tərəfində bir yekə gərmə qalağı var idi. C. M.. Onlar uçuq toyuq hinini… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 68taqətsiz — sif. və zərf Gücsüz, qüvvətsiz; əldən düşmüş (halda), üzgün (halda). <Dərviş:> Ruqiyyə bu yana o yana ilan kimi taqətsiz yollandı. A. D.. <Aydın> taqətsiz halda çarpayının üstünə yıxılıb ağır yuxuya getmişdi. H. Seyidbəyli …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 69təqdir — is. <ər.> 1. Qəbul (etmə), bəyənmə, qiymətləndirmə, alqışlama; dəyərini, əhəmiyyətini anlama. <Buğac> . . atasının təhsin və təqdirini qazanacaqdı. M. Rz.. Təqdir etmək – qəbul etmək, bəyənmək, qiymətləndirmək, alqışlamaq. Nə qədər ki …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 70yatılı — z. Yatmış halda, yuxulu halda, yuxulu yuxulu. Axırda onu yatılı halda götürüb evə gətirdilər. «Aşıq Qərib» …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti