maro

  • 11marō- (1) — *marō (1), *marōn germ., schwach. Femininum (n): nhd. Alp, Mahr, Nachtgespenst; ne. nightmare; Rekontruktionsbasis: an., ae., as., ahd.; Etymologie: s. idg.? *mer (5) …

    Germanisches Wörterbuch

  • 12marō- (2) — *marō (2), *marōn germ., schwach. Femininum (n): nhd. eine Pflanze; ne. a plant (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an., ae.; Etymologie: s. ing. *mer (2), Verb …

    Germanisches Wörterbuch

  • 13maro — (Del lat. marum, y este del gr. μᾶρον). 1. m. Planta herbácea de la familia de las Labiadas, con tallos erguidos, duros, pelosos, de tres a cuatro decímetros de altura y muy ramosos, hojas pequeñas, enteras, lanceoladas, con vello blanco por el… …

    Diccionario de la lengua española

  • 14Maro — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom.  Pour l’article homophone, voir Marault. Maro peut faire référence à : Maro, une localité espagnole en Andalousie Maro, une petite ville du… …

    Wikipédia en Français

  • 15Maro, SS. (2) — 2SS. Maro et Soc. M. M. (15. April). Die heiligen Martyrer Maro, Eutyches2, Victorinus, Messor, Proclina, Messites, Jocundus9 litten um dieselbe Zeit aber an verschiedenen Orten, wahrscheinlich gegen das Ende des ersten Jahrhunderts. Die drei… …

    Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • 16Maro, S. (1) — 1S. Maro, Anachor. (14. Febr.) Dieser hl. Maro lebte ums J. 370 bei Cyrus in Syrien als Einsiedler. Er bewohnte einen Berg, auf dem ehedem ein heidnischer Tempel gestanden war, dessen Ueberreste ihm bei heftiger Kälte oder Hitze zur Zuflucht… …

    Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • 17maro — (Del lat. marum < gr. maron.) ► sustantivo masculino BOTÁNICA Planta herbácea labiada con flores rojizas, de olor fuerte y sabor amargo, usada como antiespasmódica, tónica y excitante. TAMBIÉN almaro SINÓNIMO [hierba fuerte] * * * maro (del… …

    Enciclopedia Universal

  • 18Maro — This interesting surname, recorded in the spellings of Mara, Maro, 0 Meara, and O Mara, has a number of possible origins. Without the prefix O , it can be either English or Irish, and if English most name holders will derive from the biblical… …

    Surnames reference

  • 19MARO — I. MARO nomen urbis, vallis et Marchionatus, in Italia: sub Duce Sabaudiae, in ora Genuensi, Du Val. Geogr. II. MaRO opifex fuit figulus, sive, ut alii putant, magi cuiusdam viatoris mercenarius, Virgilii Latinorum Poetarum principis pater. Vide… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 20Maro Reef — …

    Deutsch Wikipedia