tez
111biçimsiz — sif. 1. Bədən quruluşu, görünüşü pis; bədəni qeyri mütənasib, eybəcər, yöndəmsiz. Biçimsiz adam. Biçimsiz bədən. – Qısaboylu, biçimsiz bir adam sol ayağını çəkə çəkə içəri girdi. A. Ş.. 2. Pis biçilmiş, pis tikilmiş, yaraşıqsız, səliqəsiz,… …
112çevrilmək — 1. məch. Başqa hala salınmaq, başqa şəklə salınmaq, döndərilmək. O başını yellədib bir ah çəkdi dərindən, «Ah» alova çevrilib saçıldı gözlərindən. B. V.. 2. t siz. Tez tez bir haldan başqa hala keçmək. Su donaraq buza çevrilmişdir. – Radium… …
113gicavar — is. 1. məh. Tez tez səmtini dəyişən yaz və ya yay küləyi. Gicavar əsir. 2. məc. dan. Əqidəsini, məsləyini tez tez dəyişən adam haqqında; hərdəmxəyal. Gicavarın biridir …
114gözüqıpıq — sif. 1. Gözləri tam açıla bilməyən, gözləri yarıyumulu olan. // Kirpiklərini tez tez döyən, gözlərini tez tez qırpan. 2. məc. Hər şeydən qorxan, səksənən, diksinən; qorxaq, cəsarətsiz. <Dəmir:> Xofludu, – dedi. – Yetim olub, gözüqıpıq olub …
115kövrəklənmək — f. 1. Kövrək halına gəlmək, tez ovulmaq, tez dağılmaq, tez sınmaq. Lavaş kövrəklənmişdir. Qar kövrəklənib. 2. məc. Bəzən «ürəyi», «qəlbi», «könlü» sözləri ilə – mütəəssir olmaq, riqqətə gəlmək, tez təsirlənmək, doluxsunmaq, ağlamsınmaq.… …
116ləhləmək — f. Bərk qaçmaq, yerimək, yoxuş çıxmaq və s. nəticəsində, yaxud hərarətin təsirindən tez tez və ağır nəfəs almaq, tövşümək (adətən heyvanlar haqqında). Atlar ləhləyir. Quzu istidən ləhləyir. – Ləhləyirlər, tərləyirlər, əl üzləri qızarmış; Bir… …
117qırpınmaq — f. 1. Tez tez açılıb yumulmaq, açılıb örtülmək. Onun qonur gözlərini bürümüş uzun kirpikləri tez tez qırpınırdı. Ə. Vəl.. // Məc. mənada. Günəş qırpınanda açıldı hava; Dayandı ordular, durdu üz üzə. S. V.. 2. Utanmaq, çəkilmək, sıxılmaq. Bu qədər …
118salmaq — f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. Mən də bombaları salanda kəndə; Dedim: «Əl atmasa həkim bıçağa; Xəstə şəfa tapıb durmaz ayağa». M …
119şikar — is. <fars.> Ov. Cümə bekar, şənbə şikar. (Məsəl). <Kərim babanın> indi belə fikri zikri daima seyrü səfada, ovda və şikarda idi. A. Ş.. Bir yay aldım çıxmaq üçün şikarə; Tuş gəldim bir ahugözlü nigarə. M. Müş.. Şikar etmək (eyləmək) – …
120tezcə — z. Tez, tez bir zamanda. Dərənin sinəsi ilə şaqqıldayıb axan sarı köpüklü sel tezcə yavaşıdı. B. Bayramov. // Əlüstü, o saat, tez, dərhal, tez tələsik. Tezcə otaqdan çıxdıq. – Hələ çalınmamış biçənəyin bir tərəfində tezcə çadırlar qurulmağa… …
